IALP Newsletter

O-pinie – Edwin Delsing, 28-9-2025

Het referendum over de invoering van de E-ID in Zwitserland op 28 september deed voor mij de deur dicht. Op het nippertje zei de meerderheid van de Zwitserse stemmers “ja” voor de invoering ervan in 2026. In 2021 hadden ze nog met grote meerderheid “nee” gezegd. De bureaucraten lieten het er niet bij zitten en gingen gewoon door met de ontwikkeling. Je moet er ook een smartphone voor hebben. Je moet een “app” laden. De Zwitserse Libertäre Partei was er mordicus tegen. Ik ook.

De Smart hype begon met een klein autootje. Een ambitieus Zwitsers groentje van de makers van de Swatch. Inmiddels bestaan er Smart-watches made in China, hebben we Smart-phones en gaan we in Smart-cities wonen. Ook je huis wordt Smart.

Probeer daar maar iets tegen in te brengen. Probeer maar eens met domheid te scoren. Gaat niet. De ‘i’, die staat voor “intelligent”. iPhone, iWatch, iToiletpot. Of ook trendy, de “e”: de “e-wallet”, de “e-Timmermans” en de “e-U” met haar  gebod tot “e-V “

Het is geniaal, want het tegenovergestelde van al dit moois wil je niet kennen: je wilt geen “Dumbphone”, neen, geen “Domfoon”. Je wilt toch ook niet in een Domme Stad wonen of een Domme Identiteit hebben. De D-ID: de domme ID?

Rebellie tegen de technocratie?

Een tegenbeweging beginnen? Iets doen tegen de “smart”-ideologie, tegen het vermarkten van intelligentie, tegen de groteske dolgedraaide elektrificatie van de samenleving? Geen enkele kans. De jonge generatie. De e-, i– en smart-generatie, de Smarties, wil graag een Smart, i en e voor alles, een i-onderbroek met ingebouwde i+-gendertracker en e-schaamhaarmeter voor de automatische e-leeftijdsverificatie. Die generatie wil heel graag dat de overheid hen bij de ballen heeft. Want niks te verbergen toch? En ook niks te makken toch?

God, wat ben ik gefrustreerd over de uitkomst van dat referendum in het Alpenlandje. Ik had nog zo gehoopt dat ze net “nein/non/no” zouden stemmen. Zodat ik kon blijven beweren: ”zie je wel waarom de EU bang is voor directe referendumsdemocratie?”

Als ik al dit nieuw gedoe nu ga weigeren, dan mag ik in het VK niet meer werken (wil ik eigenlijk ook niet), dan mag ik van Ursula ook niet meer aan haar samenleving deelnemen. Wil ik dat eigenlijk? Een samenleving met Smart People aan het hoofd? Met voor hun tijd verouderende Young Global Leaders? De ei-YGL’s?

Guttegut, wat voel ik me onmachtig tegen de stoomwals-propagandamachinerie van de bureaucratie. Mijn stem heeft geen reach, ik ben de roepende in de woestijn. Met slechts enkele lieftallige volgsters op X die ik van het algoritme krijg toegeschoven, zodat ik aangemoedigd word om nog meer tijd op het e-platform door te brengen.

Smart. En ik dacht nog wel dat ik dat al was. Mijn rebellie is ook al virtueel. Geen analoge, handmatige rebellie. Het moet nu minstens een Smart Rebellion zijn. Van smarte, kunstmatige, virtuele e-Libertariërs, voorzien van een e-ID, die de voorloper is van de AI-ID of in het Platlands dan: de KI-ID.

Ik ben passé, verleden tijd. Een dinosauriër die niet meer met z’n tijd meegaat. Maar verdikkeme, ik betaal nog steeds contant en ik heb mijn iPhone pardoes in het water laten vallen. Ik was eventjes on-foonbaar, on-vindbaar, on-regeerbaar. Wat een bevrijding! Geen piepjes, geen deuntjes, geen bibbertjes. Ik grijns. Met de “o” van on-deugend.

En hoera, “o”, ik ben toch bijzonder: een tijdstopper. Een o’-timer.